Το προλαμβάνειν κάλλιον του θεραπεύειν και στα παιδιά

Πειθαρχία, αυτογνωσία, συνεργασία, αυτοέλεγχος, μείωση του στρες, προληπτικός παράγοντας ενάντια σε κάθε μορφή εξάρτησης, είναι κάποια από αυτά τα οφέλη. Η ίδια η δραστηριότητα από μόνη της, μπορεί να αποτελέσει το μέσο ώστε το παιδί να ανακαλύψει τα ταλέντα του, να δοκιμαστεί σε διαφορετικές συνθήκες και να πειραματιστεί με διαφορετικά πλαίσια του εαυτού του.

CrossFit, Αϊκίντο, Kickboxing, Padel, Hockey, Τένις και τόσα άλλα αθλήματα έχουν προστεθεί στις επιλογές των νέων. Φυσικά μέσα από τη δοκιμή δραστηριοτήτων μπορεί να εντοπιστούν ταλέντα και κλίσεις, ενώ οι γονείς συχνά ρωτούν ποιες δραστηριότητες είναι κατάλληλες ανάλογα με την ηλικία του παιδιού. Καλό είναι να αποφεύγουμε να χαρακτηρίσουμε μια δραστηριότητα «καλή» ή «κακή». Εφόσον αυτή είναι συνυφασμένη με τις κλίσεις, το αναπτυξιακό στάδιο του παιδιού και τις εσωτερικές του ανάγκες, είναι κατάλληλη. Σπουδαίος όμως και ο ρόλος του μέτρου. Μέτρο στην άσκηση, στη σωματική καταπόνηση, στο άγχος και την πίεση που δημιουργούν στον αθλητή οι επικείμενες σχολικές ή μη υποχρεώσεις.

Στην ιατρική και συγκεκριμένα στην ορθοπαιδική ένας τραυματισμός θεωρείται παιδικός όταν αφορά σε αθλητή κάτω των 14 ετών. Οι παιδικές αθλητικές κακώσεις μπορούν να ταξινομηθούν σε δυο μεγάλες κατηγορίες: οξέως τραυματισμού και καταπόνησης. Εξαρτώνται από την ηλικία του αθλητή, τον τύπο της κάκωσης και την αθλητική δραστηριότητα. «Παλιές» αντιλήψεις, πως οι ασκήσεις ενδυνάμωσης – βάρη, πρέπει να αποφεύγονται στον παιδιατρικό πληθυσμό για να μην επηρεαστεί η ανάπτυξη, στις ημέρες μας έχουν καταρριφθεί.

Τελευταίες έρευνες υποδεικνύουν τους παράγοντες που δρουν καταλυτικά στη μείωση των αθλητικών τραυματισμών. Η Διεθνής Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία (FIFA) έφερε ένα πρόγραμμα, το FIFA 11 (κυκλικό πρόγραμμα γυμναστικής) με το οποίο ελαχιστοποιούνται αποδεδειγμένα οι ρήξεις πρόσθιου χιαστού και γενικότερα οι τραυματισμοί στα κάτω άκρα. Επίσης το πρόγραμμα The Stop (Sports Trauma and Overuse Prevention) έχει ως στόχο τη θεραπεία αλλά κυρίως την αποφυγή των ονομαζόμενων κακώσεων υπέρχρησης αφού οι περισσότερες μπορούν να προληφθούν.

Σημαντικό ρόλο κατέχουν τα περιοδικά μεσοδιαστήματα ξεκούρασης αλλά και συντήρησης του μυϊκού όγκου με ενδυνάμωση και νευρομυϊκά προγράμματα προπόνησης Όλα αυτά προλαμβάνουν πλήθος τραυματισμών στον αναπτυσσόμενο σκελετό. Καταλυτική και απαραίτητη κρίνεται και η συνέργια ιατρού, προπονητή – γυμναστή και γονέα στην εξασφάλιση ορθής επιλογής αθλήματος και σωστού προγράμματος με τα απαραίτητα διαλείμματα.

Με αυτοπεποίθηση, προσπάθεια, αλλά και γνώση, μπορούμε να διασφαλίσουμε όλοι μαζί, ιατροί, γονείς και παιδιά, ότι κάθε αθλητική εμπειρία θα έχει θετική έκβαση, προσφέροντας στον αθλούμενο ένα ασφαλές πλαίσιο προπόνησης, όπου η πρόληψη κρίνεται προτιμότερη από τη θεραπεία.

Συμβουλευτείτε τον Ορθοπαιδικό σας!